Ζω μόνη μου με ένα τρίχρονο φραουλάκι σημαίνει κάνουμε τα πάντα μαζί, ξυπνάμε, ετοιμαζόμαστε, μαγειρεύουμε, τρώμε, καθαρίζουμε, διαβάζουμε, παίζουμε, χαζεύουμε, τραγουδάμε, χορεύουμε, πάμε για ψώνια, στις κούνιες, σε γενέθλια και γιορτές, κοιμόμαστε, καμιά φορά ακόμα και μπάνιο κάνουμε μαζί. Δεν υπάρχει καθόλου η επιλογή "απασχόλησε λίγο εσύ το παιδί να κάνω..." ένα ντουζ, ένα τηλέφωνο, ένα τσιγάρο που λέει ο λόγος.
![]() |
via |
Σημαίνει πλήρη ευθύνη για ένα σπίτι, όλες ανεξαιρέτως οι δουλειές που πρέπει να γίνουν, μαγείρεμα, καθάρισμα, μικροεπιδιορθώσεις, λογαριασμοί, τράπεζες, ασφάλειες, εφορίες κλπ κλπ γίνονται από μένα και μόνο.
Σημαίνει να διαβάζω οδηγίες χρήσης, να στήνω μικροέπιπλα, να αλλάζω λάμπες, να έχω δικό μου σετ εργαλείων (δεν βρήκα "κοριτσίστικη" εργαλειοθήκη όμως και τα κατσαβίδια απ' ότι είδα δεν βγαίνουν σε ροζάκι). Σημαίνει ότι πρέπει να μάθω ακόμα μια ξένη γλώσσα, την γλώσσα που μιλάνε οι μηχανικοί αυτοκινήτων, με την οποία είχα πρόσφατα μια πρώτη γνωριμία.
Σημαίνει ακόμα ότι έχω κάποια απογεύματα ή σαββατοκύριακα χωρίς το παιδί, τα οποία άλλοτε φαίνονται μικρά και δεν χωράνε με τίποτα τις εκκρεμότητες και τα πράγματα που πρέπει να γίνουν και άλλοτε μοιάζουν τεράστια, άδεια και βαρετά.
Σημαίνει ότι δεν νιώθω πλέον το ίδιο καλά κάνοντας παρέα με ζευγάρια με παιδιά, δεν μπορώ να ενταχθώ όμως και εύκολα στις παρέες των αδέσμευτων φιλενάδων. Ή κατά περιόδους μπορεί να τα κάνω και τα δύο εναλλάξ σε σημείο που να νιώθω ότι ζω δύο ξεχωριστές ζωές.
Σημαίνει ότι το σπίτι που την μέρα είναι ένα πολύβουο μικρό τρελοκομείο με τραγούδια, παιχνίδια και φωνές, από την ώρα που κοιμάται το φραουλάκι και μετά είναι εκκωφαντικά ήσυχο, δεν υπάρχει κάποιος να πεις μια βλακεία, να γκρινιάξεις, να γελάσεις, κυρίως να κουκουβαγίσεις ανελέητα για ένα νέο μικρό - τεράστιο επίτευγμα του φραουλακίου.
Και καμιά φορά αυτό είτε το επέλεξες, είτε όχι είναι λιγάκι δύσκολο και κουραστικό.
Θα βρεις τη σειρά σου..Θα πρέπει να μάθεις πράγματα που δεν ήξερες ποτέ οτι υπάρχουν..Θα κάνεις καινούρια πράγματα..Θα τα καταφέρεις να φτιάξεις μια ρουτίνα με το φραουλάκι σου!! πολλά φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι, ήδη έχουμε την ρουτίνα μας, όμως ορισμένες καταστάσεις χρειάζονται περισσότερο χρόνο προσαρμογής! Φιλιά!
ΔιαγραφήΠολλές φορές θεωρούμε αυτονόητα κάποια πράγματα και ούτε που μας περνάει από το μυαλό πώς θα ήταν χωρίς αυτά...αξίζεις πολλά μπράβο... Και όσο για το κουκουβάγισμα για τα κατορθώματα του φραουλακίου κάντο μέσα από το blog! Θα χαρούμε να μαθαίνουμε τα νέα της!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δίκαιο η Μαριαντίνα, εμείς εδώ δηλαδή τι ρόλο βαράμε; Φιλί!
ΔιαγραφήΚορίτσια μου να' στε καλά, φυσικά θα υπάρξει και κουκουβάγισμα εδώ αυτό έλειπε! Καταλαβαίνετε φυσικά όμως ότι άλλο το ένα κι άλλο το άλλο! Όσο για μπράβο, ευχαριστώ αλλά δεν νιώθω ότι κάνω κάτι αξιέπαινο, απλώς ανταπεξέρχομαι στην πραγματικότητα.
ΔιαγραφήΕπειδη ..νομιζω οτι διαθετω ενσυναισθητικη ικανοτητα,αντιλαμβανομαι αυτα που περιγραφεις ,χωρις να τα εχω βιωσει.Απο το πρωτο σου ποστ καταλαβα τις δυσκολιες!Εισαι ομως δυνατη ,φυσει και θεσει, διαχειριζεσαι καταστασεις,και διεκπεραιωνεις θεματα επιτυχως(το πιστευω!),εγω σε θαυμαζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓραψε μας για τη φραουλιτσα σου.. με περισση χαρα ακουμε τιτιβισματα και κουκουβαγισματα!!
Σ' ευχαριστώ ειλικρινά. Ναι υπάρχουν δυσκολίες, ποιός δεν έχει κι απ' αυτές;
ΔιαγραφήΝαι είναι και δύσκολο και κουραστικό ως εξαντλητικό μερικές φορές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη δική μου περίπτωση έχουν περάσει περισσότερα χρόνια, κι απλά βλέπω όλα τα θέματα από διαφορετική απόσταση.
Ξεκαθάρισαν οι παρέες ή καλύτερα εγώ τις ξεκαθάρισα, διαχειρίζομαι διαφορετικά το χρόνο μου - όχι πως τα καταφέρνω πάντα- , έχω φιλενάδα τη μοναξιά, έχω συνηθίσει να΄χω ένα φορτίο με ευθύνες και υποχρεώσεις, έχω μάθει να εμπιστέυομαι τα χέρια μου -μέχρι και λαστιχάκι στο καζανάκι άλλαξα- κι όλα αυτά κι άλλα τόσα καινούρια μου΄δωσαν περίσσιο θάρρος και υπομονή και για τ΄άλλα που σίγουρα θ ακολουθήσουν και τα περιμένω...
Και ξέρεις κάτι? Δεν έγιναν όλα μονομιάς και τα βρήκα σκούρα πολλές φορές,αλλά κάθε μικρή νίκη τη χαιρόμουν και δυνάμωνα και πείσμωνα,κι ένιωθα περήφανη!!
Aπλά όλα θέλουν το χρόνο τους, και μέσα από τα καινούρια βιώματα, διαμορφώνεται το νέο τοπίο της ζωής σου...
Βέβαια κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά, έχει τους δικούς του χρόνους, αξίες και κανόνες...και δεν έχω σκοπό να σου υποδείξω τίποτα, προς Θεού,απλά πολύ φιλικά,σου λέω τι συνέβει με μένα...
Σας στέλνω ένα μεγάλο φιλί,να μοιραστείτε...αν μη τι άλλο από μοιρασιές ξέρουμε πολλά!
Πιστεύω πως με καταλαβαίνεις αν και κάθε χωρισμός διαφέρει και κάθε γονιός μετά έχει τα δικά του θέματα να αντιμετωπίσει. Σ' ευχαριστώ που μοιράζεσαι την εμπειρία σου!
ΔιαγραφήΑν χωρίσω, κάηκα! Πάλι καλά θα έρχομαι εδώ για φροντιστήρια. Γεια σου Ινα με τα ωραία σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί!
Καλημερούδια, θα σας τα γράφω πιο δραματικά απ' ότι είναι να μην το σκέφτεστε καν το να χωρίσετε :)
ΔιαγραφήΜε ζευγάρια δε θα μπορούσα κι εγώ να κάνω παρέα. Τουλάχιστον έτσι ένιωθα όσο ήμουν μόνη ... αλλά με ελεύθερες γιατί όχι! Το καλύτερο είναι βέβαια πιστεύω, η παρέα με άλλες single μαμάδες :) Εκεί θα είναι το ιδανικό ταίριασμα και μοίρασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά Ίνα !
Καλημέρα! Πότε μπορώ με όλους, πότε με κανέναν, ανάλογα την διάθεση μου μάλλον! Το ελεύθερες δεν είναι πρόβλημα, ίσα ίσα τις αγαπώ πολύ τις ελεύθερες φίλες μου, όμως το πρόγραμμα τους...χμ...δύσκολο να το ακολουθώ μαζί με τη μικρή! Φιλιά!
ΔιαγραφήΕίναι πολύ δύσκολη η ζωή που περιγράφεις. Είναι πακέτο να τα κάνεις όλα μόνη σου και να μην μπορείς πχ να πεταχτείς το βράδυ πχ για ένα γάλα αν ξέχασες. Σε ένα πολύ πολύ μικρό βαθμό σε νιώθω επειδή ο άντρας μου λείπει πολύ συχνά ταξίδια (6-8 φορές το χρόνο) και ανάγκαζομαι για 7-10 συνεχείς μέρες να κάνω όσα περιγράφεις...ακόμα και συναρμολογήσεις επίπλων. Πελαγώνω. Αρα αυτό που βιώνεις εσύ είναι επί 50 φορές δυσκολότερο. Νομίζω κρύβουμε τόση δύναμη μέσα μας που μαθαίνουμε να προσαρμόζομαστε ανάλογα με τις εκάστοτε συνθήκες ζωής. Δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Έχω φίλη single mom που χώρισε με κοριτσάκι ενός έτους και μετά από 4 χρόνια γνώρισε τον απόλυτο έρωτα που αγάπησε το παιδί της σαν δικό του και μέχρι τώρα ειναι ευτυχισμένοι οι τρεις τους (έχουν περάσει 8 χρόνια ήδη).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις παρέες, είναι σίγουρα περίεργη η κατάσταση αλλά αν και η άλλη πλευρά βοηθάει, όλα γίνονται. Η κόρη μου έχει μια κολλητή από τον παιδικό σταθμό που οι γονείς της χώρισαν πριν 2 χρόνια. Η μαμά μεγαλώνει μόνη την 7χρονη τωρα κόρη. ΓΙα να μην την κάνω να αισθάνεται άσχημα, όταν είναι να βρεθούμε, φροντίζω να λείπει ο άντρας μου ή να είμαστε όλο γυναικόπαιδα.
Με καλή διάθεση και θέληση όλα γίνονται.
Άλλωστε όπως είπαν και τα κορίτσια, είμαστε εδώ για συμπαράσταση!!!!
Δήμητρα μου ναι είναι πακετάκι, αλλά εντάξει, παλεύεται! Φυσικά δεν ξέρουμε τι θα συμβεί στο μέλλον, αυτή είναι η κατάσταση προς το παρόν.
ΔιαγραφήΓια την μαμά της φίλης της κόρης σου θα σου έλεγα πολύ φιλικά ότι δεν είναι ανάγκη να είστε μόνο γυναικόπαιδα για να την δείτε, ίσως αυτό καμιά φορά λειτουργεί και ανάποδα καθώς σημαίνει ότι την αποκλείεις από συγκεντρώσεις όπου παρευρίσκονται άλλα ζευγάρια. Μου συμβαίνει κ εμένα και δεν μου πολυαρέσει, αναρωτιέμαι τελικά ποιος "προστατεύεται" έτσι από το να αισθανθεί άσχημα.
Έχεις δίκιο για τη μαμά της φίλης της κόρης μου. Δεν το κάνουμε πάντα αλλά η αλήθεια είναι ότι 8/10 φορές το κάνουμε.
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ. Είναι καλό να ακούμε όλες τις πλευρές γιατί δεν ξέρουμε πως βιώνει ο καθένας την κάθε κατάσταση. Κάτι που εγώ βλέπω σωστό, κάποιος άλλος μπορεί να το δει στραβά.
Φιλιά πολλά και εύχομαι ένα σούπερ μέλλον:)
Μόλις διάβασα το post άναψα τσιγάρο.Είναι σαν να βλεπω την ζωή μου σε κινηματογραφική ταινία.Όταν είσαι με παιδί θέλεις λίγο χρόνο μόνη σου - πέντε λεπτά να μπορέσω να τελιώσω την δουλειά μου - και όταν καταφέρνεις να είσαι χωρίς το παιδί αναζητάς την παρέα του - πολύ ησυχία και κάθεσαι μόνη σαν τον κούκο.Και σε καθημερινή βάση όλες οι ευθύνες πάνω σου χωρίς να μπορείς να τις μοιραστείς και να συζητήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις παρέες άλλες φορές δεν έχεις χρόνο εσύ άλλες φορές δεν έχουν χρόνο αυτοί και άλλες φορές ούτε εσύ τους θέλεις αλλά ούτε και εκείνοι.Ελπίζω να μην νιώσεις και τον κοινωνικό αποκλεισμό που ένιωσα και συνεχίζω να νιώθω εγώ σε κάποιες περιπτώσεις.
Αντιγόνη μου σε καταλαβαίνω, αν και οι συνθήκες διαφόρουν. Σ' εμένα κάποιες ευθύνες μοιράζονται, είναι περισσότερο όμως διαπραγμάτευση και όχι μοίρασμα. Διάβασα την ανάρτηση σου για τον κοινωνικό αποκλεισμό, έχεις δίκιο, συμβαίνει, παρόλο που θέλω να πιστεύω ότι γίνεται περισσότερο από αμηχανία και όχι με κακή πρόθεση.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα ...INA ! Ήρθα στο μπλογκ σου μέσω της Τζωρτζίνας και πολύ μου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, ήθελα να σου πω ότι υπάρχουν και χειρότερα. Φαντάζεσαι, π.χ., πόσες δυσκολίες έχουν να ξεπεράσουν οι single dads ??? Παναγία βόηθα - χαχαχαχαααα !!!
Μια χαρά τα πας. Έχεις την φραουλίτσα σου, έχεις κι εμάς εδώ - μη φοβάσαι τίποτα !!! Chin up and keep walking !
Φιλιά από την μακρινή Αγγλία.
Καλωσήρθες Αγγελική! Εννοείται πως υπάρχουν χειρότερα και πολύ πολύ δυσκολότερα! Μου άρεσε το chin up! Φιλιά κ από μένα!
ΔιαγραφήΣημαίνει όμως επίσης ότι είσαι καλύτερα (φαντάζομαι) έτσι από ότι ήσουν πριν. Κράτησε τα θετικά μόνο και keep walking. Το φαντάζομαι (γιατί δεν το ξέρω) ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά είσαι δυνατή εσύ. Μπορείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Γράφω τις δυσκολίες γιατί υπάρχουν και τις ζω, με πλήρη αντίληψη ότι έχω υπάρξει και προσωπικά χειρότερα και ότι υπάρχουν και πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις στον κόσμο! Σε ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης! Φιλιά!
ΔιαγραφήΔεν μπορώ να το φανταστώ..σίγουρα θα είναι και δύσκολα και κουραστικά πολλές φορές. Κι εγώ, όπως κι η Ασπασία (από πάνω) φαντάζομαι ότι ήταν μια επιλογή για να είστε καλύτερα όλοι, ειδικά το φραουλάκι. Για τις ώρες ησυχίας θα έχεις εμάς εδώ να μεγαλώνουμε την παρέα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Καλή Κυριακή Βέρα! Τα φιλιά μου!
ΔιαγραφήΠριν λιγο καιρό έλεγα σε μια ιντερνετικη παρεα ποσο θαυμαζω εκεινους που ουσιαστικα μεγαλωνουν μονοι τους τα παιδια τους. Ειναι τρομερα ζορικο κ το καταλαβαινω οταν περιμενω πώς κ πώς να ερθει ο αντρας μου σπιτι να παω να κανω ενα ντους. Να φαω σαν ανθρωπος. Δε μπορει να συγκριθει ουτε στο ελαχιστο με την καθημερινοτητα μιας μονογονεϊκης οικογενειας. Που κουβαλαει πλλα περισσοτερα θεματα απο το ντους. Φανταζομαι οτι ισως να εισαι καλυτερα ομως ως single mum. Φιλακια πολλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ! Σου εδωσα και βραβειο, ειδα ομως τωρα οτι τελικα το ειχες παρει :)
Ναι έχουμε τα θεματάκια μας ως μονογονείς, κάποια ακριβώς τα ίδια με όλους τους γονείς και κάποια εξτραδάκια! Το καλύτερα είναι διαρκής προσπάθεια και στόχος! Καλή Κυριακή Σοφάκι και σ' ευχαριστώ για το βραβείο! Φιλιά!
Διαγραφήκαλως σε βρηκα! μ αρεσε πολυ ο τροπος που γραφεις- εκφραζεσαι και αναρωτιεσαι!! διαβασα πολλες απο τις αναρτησεις σου!!! τα ξαναλεμε λοιπον συντομα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλωσήρθες! Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΉσουν στο όνειρο μου χθες, πέρνα μια βόλτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα Αννιώ! Να' σαι καλά και μόνο χαρές και στα όνειρα και στην ζωή!
ΔιαγραφήΙΝΑ μου δεν ηξερα την οικογενειακή σου κατάσταση...οι περισσοτεροι ειπαν οσα θα σου ελεγα κι εγω!να αντιμετωπίζεις όσο μπορεις τη ζωη σου με αισιοδοξια και θετικές σκεψεις!
ΑπάντησηΔιαγραφή(αν θες στην τελευταια αναρτηση μου εχω λινκ για να γραφτεις στο νεο μπλογκ)
φιλάκια στο φραουλάκι σου!ειναι αρκετά δυσκολη η ηλικία του τωρα!
Καλώστην! Γράφτηκα! Φιλιά και σ'εσάς!
Διαγραφήμπράβο σουυυυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνέχισε έτσι κ θα χεις ένα ευτυχισμένο παιδί!
που ήδη θα είναι από αυτά που διαβάζω!
Letting go and moving on is not giving up, it is called being strong! Θα σου βγει κάποια στιγμή σε καλό που θα πάει!
ΑπάντησηΔιαγραφή