Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Ενθύμια (updated!)





Αναρωτιέμαι τι να κάνω τα ενθύμια του γάμου.

Το νυφικό ευτυχώς είχε ενοικιαστεί και δεν πιάνει χώρο σε καμία ντουλάπα.

Έχω όμως το δαχτυλίδι του λόγου (ναι μια παλιά εποχή που δίναμε λόγο ελπίζω να έχει εκλείψει το φαινόμενο), την βέρα μου, τα στέφανα και το άλμπουμ με τις φωτογραφίες.

Επίσης έχω δώρα πρώην πεθερικών κατά το έθιμο. 

Κανατοπότηρο και ασορτί ασημένιο δίσκο της εκκλησίας.

Α, έχω και τα δώρα του χερφάδερ. Αυτά που δεν μου άρεσαν και πολύ. Γιατί τα άλλα τα πιο του γούστου μου ή πιο χρήσιμα, έχουν φορεθεί, χρησιμοποιηθεί, αποσβεστεί τελοσπάντων.

Όταν μετακόμισα από την συζυγική κατοικία αναρωτιόμουν τι από αυτά έπρεπε καταρχήν να μετακομίσω. Εντάξει πήρα την βέρα μου, αλλά ας πούμε παίρνεις το ένα στέφανο (έτσι λέγεται;) Υπάρχει εγχειρίδιο καλών τρόπων - τύπου Ζαμπούνη - για αυτές τις περιπτώσεις; Πήρα και εγώ ό,τι είδα μπροστά μου, τη στεφανοθήκη με τα δύο στέφανα και το άλμπουμ του γάμου. Άφησα το dvd και τις φωτογραφίες από το ταξίδι του μέλιτος (ακόμα αναρωτιέμαι που τα είχα βολέψει!)

Αυτά τώρα είναι στο πιο ψηλό ράφι μιας ντουλάπας, μαζί με τα ενθύμια από τα πάρτυ που έκανα ή μου έκαναν οι φίλες μου πριν το γάμο (ναι ήταν περισσότερα από ένα, ναι είχαμε περάσει καταπληκτικά).

Μπήκε και η άνοιξη και είναι εποχή καθαρίσματος και ξεκαθαρίσματος. Λένε πως πρέπει να αδειάσουμε την ζωή μας από το παλιό για να έρθει το καινούργιο. Να κάνουμε χώρο, πνευματικά κυρίως αλλά γιατί όχι και υλικά. Όπως πετάμε ή χαρίζουμε τα παλιά ρούχα.

Αναρωτιέμαι λοιπόν τι να τα κάνω όλα αυτά.

Στο εξωτερικό υπάρχουν λέει ειδικά site αφιερωμένα στην πώληση τέτοιων ενθυμίων. Πουλάς το μονόπετρο και την βέρα και πας ένα ταξιδάκι να ξελαμπικάρεις.

Πουλάς το ανυπέρβλητου κάλλους σετ σκουλαρίκια - βραχιόλι - περιδέραιο δώρο της πεθεράς και κάνεις μια διήμερη κούρα ομορφιάς σε σπα, πίνεις και την σαμπάνια στην υγειά της στο τσακίρ κέφι.

Η μια εκδοχή λοιπόν είναι να πουληθούν τα κοσμήματα. Μπορεί να μην μεταφραστούν σε ταξίδια και σπα, αλλά σίγουρα αξίζουν ένα ποσό σεβαστό και χρήσιμο.

Ψάχνοντας σχετικά βρήκα και την ιστορία μιας Νεοζηλανδής που κατασκεύασε λέει πύραυλο και εκτόξευσε την βέρα της στο διάστημα. Όπως εύστοχα αναφέρεται στο δημοσίευμα για κάποιους "καμία απόσταση δεν είναι αρκετή"

Η άλλη εκδοχή είναι να φυλαχθούν μαζί με τις φωτογραφίες και τα υπόλοιπα στο κουτί που είναι τώρα αιωνίως, ή τουλάχιστον μέχρι να μεγαλώσει το φραουλόπλασμα και να τα ανοίξει. Να τα φορέσει ίσως; Δεν ξέρω πόσο θα της αρέσει η vintage αισθητική τους μετά από 15-20 χρόνια. 

Θα έχουν άραγε οποιαδήποτε αξία ή σημασία για εκείνη; Δεν μπορώ να προβλέψω. Ίσως οι φωτογραφίες όμως αυτές υπάρχουν και ψηφιακά, δεν έχει τόση σημασία το άλμπουμ. 

Υπάρχει και η λύση να μεταφερθούν στο πατρικό. Να στοιβαχτούν μαζί με άλλα κουτιά αναμνήσεων, παιδικών και εφηβικών χρόνων, δικών μου και των αδερφών μου, μαζί με τα σχολικά μας βιβλία, τα παιδικά μας ρούχα, μαζί ίσως και με τα ενθύμια του γάμου των δικών μου γονιών. Το σπίτι εκείνο πλέον δεν κατοικείται μόνιμα από κανένα, είναι ολόκληρο μια αποθήκη αναμνήσεων. 

Κάτι πρέπει να τα κάνω πάντως, άρχισε να με ενοχλεί η παρουσία τους εδώ και θέλω να βάλω και το πάπλωμα που θα βγει σε λίγο σε εκείνο το ράφι της ντουλάπας.

Θα ήθελα να διαβάσω τις σκέψεις σας. 

Update

Σας ευχαριστώ πολύ όλες που μοιραστήκατε τις σκέψεις σας, πραγματικά με κάνατε να σκεφτώ πράγματα που δεν μου είχαν περάσει από το μυαλό.

Οι αποφάσεις λοιπόν είναι οι εξής:

- Άλμπουμ, στέφανα και άλλα μικροαντικείμενα κλεισμένα, σφραγισμένα σε κουτί θα μεταφερθούν με την πρώτη ευκαιρία στο πατρικό.

- Βέρα, μονόπετρο φυλάσσονται για να τα δώσω στην μικρή ως ενθύμια και να τα κάνει ό,τι εκείνη θέλει, ακόμα και να μην θέλει να τα πάρει τελικά θα είναι σεβαστό και κατανοητό.

- Λοιπά κοσμήματα φυλάσσονται σε έτερο κουτάκι με πιθανά ενδεχόμενα (α) ανακύκλωση (β) σκότωμα (γ) να δοθούν κι αυτά στην φράουλα με την ίδια ελευθερία να τα κάνει ό,τι θέλει.

Σημειώνω ότι καμιά σας δεν μου έγραψε τι έχει κάνει τα δώρα πρώην συντρόφων ή τα ενθύμια πρώην σχέσεων. Παρόλο που εκεί δεν υπήρχε ο παράγοντας παιδί, νόμιζα ότι αυτό θα μου γράφατε. Εξαιρείται η μαμά της Δαείρας που είπε ότι δεν έχει πετάξει φωτογραφίες, αλλά κ πάλι δεν έκανε λόγο για άλλα δώρα.



51 σχόλια:

  1. Νομίζω πως ίσως θελήσει το φραουλόπλασμα να τα δει και ίσως τα απορρίψει ίσως και όχι, ποιός ξέρει; Tουλάχιστον όμως ας έχει αυτή τη δυνατότητα.
    Έτσι όπως τα περιγράφεις, αν ήμουν στη θέση σου μάλλον θα τα μετέφερα στο πατρικό. Αλλά είμαι έξω από το χορό. Συνήθως παρακολουθώ σιωπηλά, αλλά ζήτησες τις σκέψεις μας, οπότε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες την σκέψη σου! Τι κούκλα που είσαι στην φωτογραφία! Σαν κοριτσάκι!

      Διαγραφή
  2. Να τα κρατήσεις Ίνα μου για την φραουλίτσα σου, είτε τα φορέσει είτε όχι δικαιούται να τα έχει σαν ενθύμιο και νομίζω πως όταν μεγαλώσει θα εκτιμήσει αυτήν σου την κίνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως μου πει "καλά ρε μάνα, σοβαρά περίμενες να τα φορέσω;". Κι εγώ προς το να τα κρατήσω κλίνω αλλά και πάλι δεν ξέρω.

      Διαγραφή
    2. "Όχι αγάπη μου δεν τα κράτησα για αυτό, τα κράτησα για ενθύμιο να δεις τι φορούσε η μανούλα στο γάμο της..."
      Αν και δεν ξέρεις ποτέ..μπορεί μέχρι τότε να επανέλθουν στη μόδα, εγώ πάντως αν ήμουν η κόρη σου θα με συγκινούσαν και θα τα φυλούσα σαν θησαυρό

      Διαγραφή
    3. Γεωργία μου είσαι ρομαντική και ευαίσθητη, ίσως να είναι έτσι και το φραουλόπλασμα, ποιος ξέρει; (πολύ μ΄αρέσει σήμερα που έχω χρόνο να απαντάω αμέσως, τι καλά!)

      Διαγραφή
  3. Καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη σου να απαγκιστρωθείς από το παλιό, ίσως γι'αυτό η καλύτερη λύση είναι να τα πας στο πατρικό σου. Μην τα πετάξεις, κάποια στιγμή ίσως εσύ ή το παιδί σου να θελήσετε να τα δείτε ξανά... Ακόμα και εάν στην παρούσα φάση δεν θέλεις να τα βλέπεις, δεν παύει να είναι αναμνήσεις, κομμάτι από εσένα
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα είναι αναμνήσεις, αλλά βρε παιδί μου, να ξαναδώ τα στέφανα και την κανάτα τι αξία έχει;

      Διαγραφή
    2. Μην το λες, αν πχ τώρα μου έλεγε η μαμά μου " έλα να δούμε μαζί τι είχα στο γάμο μου" , πολύ θα μου άρεσε!

      Διαγραφή
  4. Μάλλον να τα πας στο πατρικό.. και κάποια στιγμή αν θέλει κι η μικρή να μπορεί να τα δει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ίσως είναι μια προσωρινή λύση αυτή, όσο μπορούν να μείνουν εκεί και μετά βλέπουμε.

      Διαγραφή
  5. ξέρεις πόσοι έχουν χωρίσει , με διαζύγιο και έχουν ξανασμίξει χαχαχαχαχα κράτα τα ,να τα βλέπετε στα γεράματά σας!
    τα κοσμήματα δε θα τα κρατούσα με τίποτα ,ούτε τα δώρα των πεθερικών (είμαι και κακιά ,θα τους τα επέστρεφα να τα δώσουν στην επόμενη χαχαχα)
    τα άλμπουμ θα τα κρατουσα για τη μικρή ,αλλα και γιατί έζησες ότι έζησες με τον χερφάδερ και είναι κι αυτό μια εμπειρία ζωής! μη σβήνουμε τις εμπειρίες που γίνονται μαθήματα ζωής!καλό είναι οι εμπειρίες να μεταφερθούν πάραυτα στο πατρικό!
    φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχαχα "ελα αγάπη μου να δουμε τα ενθύμια, τις βέρες μας. τα χαρτιά του διαζυγίου κλπ κλπ" πλάκα έχεις! Την εκδοχή να τα επιστρέψω τώρα που το λες δεν την σκέφτηκα καν. Βρε λες; Με την ίδια λογική τα χαρίζω κι εγώ απευθείας στην επόμενη του χερφάδερ, δεν είναι πρόβλημα αυτό!
      τις φωτογραφίες εννοείται τις έχω και ψηφιακά, το άλμπουμ με απασχολεί ως αντικείμενο.

      Διαγραφή
    2. εγω εδω μια φορά τσακώθηκα με τον άντρα μου και πέταξα τη βέρα (σε χωράφι...πάει αυτή!),έκτοτε δεν τη φοράω....σίγουρα εγώ δε θα κρατούσα τίποτα ,ας κρατήσει αυτός να τα δείξει στα παιδιά!έχω σκίσει φωτογραφίες ουυυυυυ !
      χαχαχαχαχα το τι θα κάνει ο καθένας σε μια τέτοια περίπτωση είναι πολύ προσωπικό και αναλόγως την ιδιοσυγκρασία του!
      ΠΕΤΑ ΤΑ καλέ χαχαχαχα πάντως ξέρω κάποιους που έχουν επιστρέψει τα δώρα γι αυτό το είπα...

      Διαγραφή
  6. Λοιπόν, εγώ είμαι πρακτικός και καθόλου συναισθηματικός τύπος. Αρχή μου είναι να 'χω πράγματα κοντά μου που ή τα χρησιμοποιώ ή με γεμίζουν θετική ενέργεια. Είμαι η μάνα που δεν κρατάει όοοολα τα ορνιθοσκαλίσματα-ζωγραφιές των σπλάχνων της (μη βαράτε όλες μαζί, καλέ !!!), αλλά μόνο κάνα δυο όμορφες που τις έχω με μαγνητάκια στο ψυγείο. Οι υπόλοιπες πάνε στον κάδο της ανακύκλωσης. Τα ρούχα/παπούτσια/αξεσουάρ/σεντόνια μας κλπ. τα ανανεώνω κάθε δυο χρόνια. Ό,τι έχει πάνω από 2 χρόνια να χρησιμοποιηθεί/φορεθεί/βγει από το κουτί του, πάει σε φιλανθρωπικά ιδρύματα ή χαρίζεται ή πωλείται (αν είναι κάποιας αξίας).

    Νομίζω πως κατάλαβες τι θα έκανα ... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι! Κι εγω γενικά δεν είμαι τύπος που δένομαι με αντικείμενα. Δεν είναι σταθερό κάθε δυο χρόνια που λες αλλά κάνω μεγάλες εκκαθαρίσεις κατά καιρούς.

      Διαγραφή
  7. Και εγώ σαν την αγγελική είμαι πετάω τα πάντα για να έχω χώρο.. Αλλά αυτά τα ενθύμια θα τα κρατούσα. Μπορεί σε σένα να θυμίζουν έναν άτυχο γάμο αλλά στο φραουλόπλασμα θα θυμίζουν τον γάμο τον γονιών της...Και αυτό δε νομίζω ότι πρέπει να της το στερήσεις. Βάλτα σε μια γωνιά (στο πατρικό, σε ένα πατάρι...) και δειξ' της τα όταν θα αρχίσει να κάνει ερωτήσεις...

    Μη ξεχνάμε ότι αυτός πάντα θα είναι ο χερφάδερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν μου θυμίζουν έναν άτυχο γάμο καλέ. Έναν κανονικό γάμο μου θυμίζουν, στον οποίο (τη μέρα του γάμου δηλαδή) είχα περάσει και πολύ ωραία. Απλώς δεν τα θέλω άλλο σπίτι μου. Και ναι είναι ο χερφάδερ, τελικά ίσως να μην έχει σημασία ότι είναι και ο πρώην σύζυγος μου. Θα μπορούσαμε να μην είχαμε παντρευτεί ποτέ.

      Διαγραφή
  8. Καταρχήν μπράβο σου γιατί φαίνεται πως έχεις ή αρχίζεις να απαγκιστρώνεσαι από το παρελθόν.
    Προσωπικά θα τα καταχώνιαζα κάπου να υπάρχουν σαν ενθύμια για να τα δει και το παιδί όταν μεγαλώσει.Είναι κομμάτι και της δικής της ζωής. Αφού υπάρχει χώρος στο πατρικό των γονιών σου μπορείς να τα βάλεις εκεί και να τα ξεχάσεις και ίσως κάποια στιγμή να τα αναζητήσει η φραουλίτσα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μέχρι να αποφασίσω κανένα καλοκαίρι να κάνω εκκαθάριση στο πατρικό και εκεί να δούμε τι έχει να γίνει!

      Διαγραφή
  9. Δυστυχώς (ή ευτυχώς!) δεν έχω ανάλογη εμπειρία για να σου πω κ' την αντίστοιχη πράξη μου...
    Πάντως, συμφωνώ με τα πιο πάνω σχόλια που σε... παραπέμπουν στο πατρικό σου...
    Τα παιδιά είναι απρόβλεπτα...
    Κι αν κάάάποια στιγμή στα ζητήσει???
    (Εκτός από το ότι είναι αναμνήσεις που αφορούν κ' τον χερφάδερ -καλά, έχω λατρέψει αυτή τη λέξη!!!- μπορεί το φραουλάκι σου, να βγει καμιά απίστευτη καλλιτεχνάρα, που να θέλει να αξιοποιήσει τα vintage -τότε- αντικείμενά σου!!!)
    You never know!!!
    Φιλάκια πολλά-πολλά!!!
    Καλό μήνα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα δεν χρειάζεται ανάλογη εμπειρία για να απαντήσεις, απλώς ήθελα να δω πως το σκέφτεστε κ εσείς! μ' άρεσε η ιδέα φραουλοκαλλιτέχνιδας! ανταποδίδω τα φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Λοιπόν.. Έχουμε και λέμε.. Όσον αφορά κανάτες ποτήρια κλπ, δε νομίζω ποτέ να συγκινήσουν τη φραουλίτσα ως ενθύμια του γάμου σας. Οπότε δεν βλέπω το λόγο να τα κρατήσεις ως ενθύμια, παρά μόνο αν θέλεις - που δεν θέλεις - να τα χρησιμοποιήσεις.. Στέφανα και άλμπουμ έχουν νόημα ως ενθύμια, οπότε λέω να τα κρατήσεις σε ένα παράλληλο σύμπαν = πατρικό. Ως προς τα κοσμήματα τώρα.. Προσωπικά δεν θα τα επέστρεφα, ούτε και θα τα εξαφάνιζα. Επειδή με τη μορφή που έχουν αποκλείεται να τα φορέσεις, θα τα πήγαινα σε ένα κοσμηματοπωλείο και θα τα "ανακύκλωνα" σε κάτι καινούργιο που θα μου άρεσε και θα φορούσα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χειροκροτήματα και πυροτεχνήματα για το πρώτο σχόλιο από real life φιλενάδα! Αν αποφασίσω την "ανακύκλωση" θα ζητήσω την γνώμη σου!

      Διαγραφή
  11. κι εγώ της θετικής ενέργειας είμαι κοριτσάκι!! Κράτα ότι σε γεμίζει όμορφες σκέψεις και τα άλλα στειλ'τα στο πατρικό..Το κόσμημα πάντως μπορείς να το κρατήσεις για το φραουλάκι σου..και ας..το πουλήσει εκείνη στην τελική..χαχα!! πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι το να τα πουλήσει εκείνη είναι όντως μια πιθανότητα, λες; πάντως το "πατρικό" έχει κερδίσει με διαφορά στα σχόλια!

      Διαγραφή
  12. Το αν θα τα κρατήσεις στο σπίτι ή στο πατρικό σου εσύ θα το αποφασίσεις. Αλλά σε λίγο θα αρχίσει να μεγαλώνει και να σε ρωτάει. Είναι χερφαδερ και θα θέλει να τις δει τις φώτο. Όσο για τα κοσμήματα ας αποφασίσει εκείνη όταν έρθει η ώρα αν τα θέλει να τα φορέσει ή όχι. Κράτα τα μήπως γίνει και κανας πόλεμος! Χιχι!
    Kathy by anthomeli

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις φωτογραφίες μπορεί να τις δει όποτε θέλει στο λάπτοπ, δεν πιάνουν χώρο εκεί, δεν ενοχλούν :)

      Διαγραφή
  13. Δεν είμαι στη θέση σου για να καταλάβω ακριβώς πώς αισθάνεσαι, αλλά πιστεύω πώς αποτελούν ένα κομμάτι του εαυτού σου (του παλιού βέβαια) και πώς έχουν μεγάλη συναισθηματική αξία για την κόρη σου. Στη θέση σου, δε θα τα πετούσα. Αν σε ενοχλεί η παρουσία τους, κλείσε τα σε ένα κουτί και αποθήκευσέ τα κάπου ώστε να τα βρει η κόρη σου όταν μεγαλώσει.

    Εγώ έχω album με φωτογραφίες από τα φοιτητικά μου χρόνια με πρώην. Δεν τα έχω πετάξει γιατί αποτελούν κομμάτι της τότε ζωής μου. Μεγαλώνουμε, εξελισσόμαστε αλλά το παρελθόν δεν αλλάζει. Είναι και αυτό κομμάτι του εαυτού μας. Καλώς ή κακώς. Άλλοτε μας προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα, άλλοτε δυσάρεστα, αλλά ένα κομμάτι της προσωπικότητάς μας το οφείλουμε και στα βιώματα του παρελθόντος.

    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα είναι κομμάτι της ζωής μου όλα αυτά και πολύ σημαντικό, οι φωτογραφίες θα μείνουν έτσι κ αλλιώς ψηφιακές, με τα αντικείμενα μόνο είχα την απορία τι να κάνω. Και δεν το συνδυάζω ότι πετώντας τα αντικείμενα πετάς τις αναμνήσεις. Απλώς κάνεις χώρο.

      Διαγραφή
    2. Κάνεις χώρο και με το να τα παραμερίσεις σε κάποιο recycle bin (π.χ. κουτί) ώστε να τα κάνεις restore εάν ποτέ χρειαστεί.

      Η απόφαση είναι δική σου, αλλά νομίζω την έχεις πάρει και δε σου αλλάζουμε γνώμη με τίποτα :)
      Φιλάκια!!!

      Διαγραφή
  14. Τώρα μόλις διάβασα τα σχόλια των υπολοίπων κοριτσιών και 12 στις 13 σου λέμε να τα κρατήσεις. Η απόφαση δική σου, αλλά οι "ένορκοι" αποφάσισαν ότι ο "κατηγορούμενος" (ενθύμια γάμου) είναι αθώος :)
    Μόνο η Αγγελικούλα μας τα χάλασε, αλλά δεν πειράζει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχα με γλίτωσες από το μέτρημα της ετυμηγορίας, ήταν προφανές ποια ήταν αυτή αλλά δεν είχα τους ακριβείς αριθμούς!

      Διαγραφή
    2. Α, εγώ προειδοποίησα ... είμαι πρακτικός άνθρωπος !!!

      Εξ ου και α)δεν έχω πρώην (ο Χρήστος είναι ο μάι-ουάν-εντ-όνλυ) και β)δεν είμαστε παντρεμένοι (για να μην έχω μετά τέτοιου είδους διλήμματα - χαχαχαχααα !!!)

      Διαγραφή
  15. Όλγα Χατζηχρίστου3 Απριλίου 2013 στις 7:51 π.μ.

    ήρθα κι εγώ η ανατρεπτική - αιρετική, τελευταία και καταϊδρωμένη να πω τα δικά μου!
    Το άλμπουμ, οκ, μπορεί να έχει κάποιο νόημα για το παιδί μετά από χρόνια. Το δαχτυλίδι και η βέρα όμως, είναι απολύτως προσωπικά αντικείμενα-σύμβολα και κανένα λόγο δεν έχει κανένα παιδί γι' αυτά! Άρα, δεν στέκει - κατά τη γνώμη μου πάντα - να σου ζητήσει το λόγο μετά από χρόνια γιατί τα πέταξες.
    Επίσης, ακριβώς επειδή δεν είναι απλά κοσμήματα αλλά σύμβολα, εγώ δεν θα τα κρατούσα. Και το κυριότερο, δεν θα τα έδινα με τίποτα, μα με τίποτα στο κορίτσι μου να τα φορέσει! Τι να φορέσει δηλαδή; το μονόπετρο από τον διαλυμένο γάμο των γονιών της;
    Πες μας τελικά όμως τι θα κάνεις! Εγώ προσωπικά ομολογώ ότι περιμένω!!!
    (άλλαξα και τον αριθμό των ενόρκων νομίζω!!)
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι σύμβολα έχεις δίκιο. Αλλά δεν τα βλέπω ως σύμβολα ενός διαλυμένου γάμου. Αν φορούσαν ή κρατούσαν τις βέρες τους μόνο οι άνθρωποι που είναι πραγματικά ευτυχισμένοι στον γάμο τους μάλλον θα υπήρχαν αρκετές πεταμένες βέρες. Το μονόπετρο δε είναι δώρο ενός ανθρώπου που λατρεύει την μικρή προς έναν άλλο άνθρωπο που επίσης την λατρεύει. Θα μπορούσε να το φορέσει αν θελήσει. Συμφωνώ όμως και στο ότι είναι δική μου απόφαση και δεν τίθεται θέμα να μου ζητήσει τον λόγο.

      Διαγραφή
  16. Εγώ πιστεύω ότι αν έφτιαχνες πύραυλο σαν την Αυστραλή θα είχες μια ωραία και ξεχωριστή ιστορία να πεις! Όμως όπως και να έχει το παρελθόν δεν είναι τόσο στα πράγματα, όσο στην σκέψη μας. Εσύ αποφασίζεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά και τόσο κόπο και ενέργεια για να ξεφορτωθείς μια βέρα δεν τα καταλαβαίνω, αλλά από κάτι τέτοια παλαβά όντως προκύπτουν ξεχωριστές ιστορίες!

      Διαγραφή
  17. μμμμ! Δύσκολο.Σίγουρα το φραουλόπλασμα έχει δικαίωμα να δει τις ευτυχισμένες ημέρες του έρωτα στις οποίες οφείλει την ύπαρξη της.
    Οπότε αυτά τα μικροαντικείμενα είναι δικά της πια, όπως έτσι κι αλλιώς θα της τα άφηνες αν μένατε μαζί με τον μπαμπά.Μέσα σε αυτά εγώ βάζω και το μονόπετρο και τη βέρα.Σκέφτομαι πως η μαμά μου ή η κολητή μου, φορούν τη βέρα των μαμάδων τους πρόλο που είναι τόσο πρωσωπικά και δεν τις αφορούσαν επί της ουσίας...Είναι τα αντικείμενα που σας έδεσαν, τότε.
    Κουτάκι κι αποθήκη.
    Εγώ να σου πω θα τα κρατούσα για τα παιδιά μου κι ας τα κάνατε ότι θέλανε εκείνοι.
    Όσων αφορά τα λοιπα αντικείμενα δώρα κλπ. θα μπορούσαν να χαριστούν σε ανθρώπους που δεν σε γνωρίζουν και θα τα εκτιμήσουν.
    Τα χρυσαφικά από δώρα άλλων εφόσων δεν θέλεις να τα ξαναφορέσεις (αν κάτι είναι όμορφο δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην το φορέσω έστω κι αν είναι την πρώην πεθεράς...γιατί να δίνουμε μεγαλύτερη αξία στα αντικείμενα από αυτή που στα αλήθεια εχουν;)... Αν όμως δεν τα θέλεις ρε κορίτσι,"σκότωσε" τα που λέω και εγω και πήγαινε ταξίδι μόνη ή με το φραουλόπλασμα....why not?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλγα Χατζηχρίστου3 Απριλίου 2013 στις 12:03 μ.μ.

      Η βέρα όμως dear KaPa, δεν είναι το αντικείμενο που δένει ή έδεσε κάποτε ένα ζευγάρι. Είναι σύμβολο αιώνιας πίστης και αγάπης, είναι "το για πάντα". Νομίζω ότι με αυτό το σκεπτικό δεν θα ήθελα να φοράω εγώ ή να κληροδοτήσω στα παιδιά μου το δαχτυλίδι που τελικά δεν εξετέλεσε την αποστολή του!
      Είναι πως το βλέπει ο καθένας βέβαια!
      Φιλιά :)

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα μου δεν είχα σκεφτεί ότι αν μέναμε μαζί τελικά πάλι σε εκείνη θα κατέληγαν, δίκιο έχεις. Τα χρυσαφικά ακόμη κι αυτά που μου αρέσουν δύσκολα θα τα φορούσα...καλά ίσως ένα κομμάτι που είναι πολύ όμορφο να το ξανασκεφτώ, δεν θα τα φορούσα και πριν όμως, γενικά σπάνια φοράω κοσμήματα. ουφ ναι και αυτό το ταξίδι ακούγεται τόσο δελεαστικό χαχαχα!

      Όλγα μου μ' αρέσει που εξελίχθηκε στα σχόλια η συζήτηση περί του συμβολισμού της βέρας. Εγώ σίγουρα δεν θα την φορέσω ξανά (πλάκα θα είχε) αλλά κληροδοτώντας την στην κόρη μου νιώθω ότι της κληροδοτώ απλώς ένα ενθύμιο, όταν την φόρεσα πραγματικά πίστευα ότι θα ήταν για πάντα. Και για όσο ήταν όμως καλά ήταν, συμβολίζει λοιπόν για μένα πλέον τον γάμο και όχι το για πάντα. Άλλωστε με τον χερφάδερ μας έχει δέσει για πάντα η ύπαρξη της μικρής.

      Διαγραφή
    3. Όλγα Χατζηχρίστου5 Απριλίου 2013 στις 1:06 π.μ.

      Ναι Ίνα, είναι θέμα οπτικής, δεν νομίζω ότι υπάρχει σωστό και λάθος στο συγκεκριμένο κομμάτι. Στο κάτω κάτω αν δεν σε βαραίνει ή ενοχλεί εσένα να τα έχεις κάπου φυλαγμένα, γιατί όχι!

      Διαγραφή
    4. Όλγα Χατζηχρίστου5 Απριλίου 2013 στις 3:13 π.μ.

      Πράγματι! δεν είπαμε τι κάναμε ανάλογα δώρα των πρώην συντρόφων! Εγώ προσωπικά τα προώθησα. Χάρισα κοσμήματα και λοιπά δώρα αλλά κανα δυο φωτογραφίες τις έχω καταχωνιασμένες σε ένα κουτί στο πατρικό μου. Άλλωστε είναι κομμάτια εκείνης της ... νιότης μου!

      Διαγραφή
  18. Γλυκιά μου Ίνα, επειδή παρολίγον να βρεθώ κι εγώ σε παρόμοια θέση κι επειδή είχα τόσο θυμό και πίκρα μέσα μου, δεν ήθελα να έχω στο σπίτι τίποτε από τα πεθερικά μου, ούτε χρυσά ούτε πιάτα ούτε πετσέτα βρε αδερφέ. Όμως τα στέφανα και τις βέρες (εκείνος δεν την φορούσε από καιρό πριν) δεν ήθελα να τα πετάξω γιατί ήταν "αγιασμένα" από την εκκλησία και είχα σκοπό να ρωτήσω έναν ιερέα αν θα μπορούσα για παράδειγμα να τα δωρίσω στην εκκλησία. Αν πάλι εσύ δεν έχεις τέτοια κολλήματα περί θρησκείας, θα σου πρότεινα να τα κρατήσεις στο πατρικό σου και αν η μικρή σου θελήσει κάποια στιγμή μπορεί να τα δει ή να τα ανακυκλώσει όπως εκείνη επιθυμεί. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν θα τις τα έδινα να τα φορέσει. Να ξέρεις ότι σε νιώθω απόλυτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου ελπίζω καταρχήν να έχουν περάσει τα δύσκολα, να λειτούργησε για σας ανανεωτικά η "κρίση" και να έχετε ισορροπήσει πια ως ζευγάρι. Όχι δεν σκέφτηκα ποτέ οτιδήποτε περί θρησκείας. Τώρα αν θέλει καλά και ντε η μικρή να τα φορέσει, που δεν νομίζω, ε δεν θα της το απαγορεύσω, ας κάνει ό,τι θέλει, μεγάλη κοπέλα θα είναι πια τότε.

      Διαγραφή
  19. Καλησπέρα. Εγώ θα σου απαντήσω από την απέναντι όχθη. Ως παιδί χωρισμένων γονιών (τι κλισέ που ακούγεται!) μου άρεσε που η μητέρα μου είχε κρατήσει βέρα και δαχτυλίδι αρραβώνα και μου τα έδωσε όταν ενηλικιώθηκα. Όσο για τα υπόλοιπα δε νομίζω πως έχουν κανένα νόημα να τα κρατήσεις. Προτιμότερο να έχεις καλές σχέσεις με τον χερφάδερ παρά να γεμίζεις το χώρο με άχρηστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στην ίδια όχθη είμαστε dear! Και οι δικοί μου γονείς χώρισαν προ πολλών ετών. Ποτέ δεν με απασχόλησε το που είναι οι βέρες τους, ήμουν βέβαια και σχεδόν ενήλικη όταν χώρισαν, οπότε τις είχα δει όπως και τις φωτογραφίες του γάμου κλπ και γι'αυτό δεν με συγκρίνω με την κόρη μου που ουσιαστικά δεν θα έχει καμιά ανάμνηση από τους γονείς της ως ζευγάρι. Σίγουρα πάντως οι καλές σχέσεις με τον χερφάδερ είναι η προτεραιότητα μου.

      Διαγραφή
  20. Καλησπέρα Ίνα. Από ότι είδα έχεις ήδη κατασταλάξει στο τι θα κάνεις τα ενθύμια που περιέγραψες. Και εγώ κάπως έτσι θα το χειριζόμουν νομίζω. Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν αυτά τα αντικείμενα δεν σημαίνουν τίποτα πια, τότε η θέση που τους αξίζει είναι σε κούτα και πατάρι ή αν σε ενοχλεί η παρουσία τους ακόμα και εκεί, πούλησέ τα ή χάρισέ τα. Οτι μας βαραίνει πρέπει να φεύγει. Και από τα σπίτια μας και από τις ψυχές μας.
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αν και έρχομαι καθυστερημένα, θα σου πω ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και χειρίζεται διαφορετικά
    κάθε κατάσταση. Εγω σαν την Αγγελική νομίζω, δεν φυλάω χιλιάδες αντικείμενα των παιδιών μου ή ζωγραφιές. Δεν δένομαι με τέτοια. Δεν ζω με τις αναμνήσεις. Ζω στο παρόν. Θα κρατήσω κάποια ελάχιστα, αλλά ως εκει.
    Δεν είμαι στη θέση σου, αλλά θα κρατούσα ότι μου άρεσε, τη βέρα και φωτογραφίες για το παιδί μου, έτσι για το καλό. Από τα υπόλοιπα, όπως σου είπα, ότι μου άρεσε, μου έκανε καλό, τα υπόλοιπα θα τα χάριζα.
    Όσο γι'αυτό που λες, για τους πρωην, εχω φωτογραφίες και αντικείμενα που μου άρεσαν, τα υπόλοιπα τα χάρισα. Ότι ειναι για μένα άχρηστο, για κάποιον άλλο ίσως είναι θησαυρός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...